در طول دو سه سال اخیر که با پاندمی کرونا مواجه بوده ایم، میزان تقاضای فولاد و تیرآهن در دنیا کاهش یافته است. این مسئله به دو دلیل اتفاق افتاده است:
- اول از همه خریدران احتمال می دادند که در هفته های آینده، قیمت ها کاهش بیشتری پیدا کنند.
- دوم این که تردیدهای زیادی در رابطه با بازار بعد از کرونا وجود داشت.
به همین خاطر بود که بازار مصالح ساختمانی مثل فولاد و تیرآهن نیز رو به تغییر گذاشت. در دوران این پاندمی به جز صنایع غذایی، تمامی مشاغل با رکود بزرگی مواجه شدند. خیلی از واحدهای تولیدی خبر از تعطیلی موقت یا دائمی خود داده اند و به این ترتیب وضعیت اشتغال از قبل نیز بدتر شده است. به این ترتیب فشار مضاعف تری بر دولت ها وارد آمد و خیلی از آن ها ناچار شدند که میزان حمایت خود از کارخانجات را کاهش دهند. به این ترتیب هیچ راه دیگری برای کارخانه داران و تولید کنندگان فولاد و تیرآهن باقی نماند جز این که برای جبران کمبودهای مالی خود، دست به افزایش قیمت این دو کالا بزنند.
البته این مسئله فقط در ایران رخ نداد، بلکه بازار آهن در کل دنیا دستخوش تغییرات بزرگی قرار گرفت. تورم داخلی از یک سو و مشکلات دنیا در مواجهه با کرونا از سوی دیگر، باعث شد که قیمت تیرآهن و فولاد به شدت بالا برود. از طرفی دیگر، کشور چین که یکی از اصلی ترین تامین کنندگان پروفیل، تیرآهن، میلگرد و …بود نیز به طور جدی درگیر پاندمی شده بود.
تمامی این دلایل باعث افزایش قیمت تیرآهن و فولاد شد که تا به امروز نیز ادامه داشته است.
